Kυνηγητό

Το κυνηγητό συνεχίζεται αμείλικτα. Οι τύποι με τις άσπρες μπλούζες είναι κάτι παραπάνω από πιεστικοί. Οι ενέσεις πλήξης και προδιαγεγραμμένης ζωής που κρατούν κάνουν όλες τις ενδιαφέρουσες και δημιουργικές απολήξεις ενός μυαλού ανενεργές. Ακολουθούν οι τύποι με τις γραβάτες που προσπαθούν να μας πετύχουν βομβαρδίζοντας μας με διαφημιστικά ενώ στη στροφή μας περιμένει το lifestyle οπλισμένο στο ένα χέρι με ξυράφι και στο άλλο με νυχοκόπτη.

Καλή δύναμη και από μένα φίλοι μου (ωραίο το αρχικό κειμενάκι Hormonally inbalanced) και καλή συνέχεια. Ορίστε και κάτι που έγραψα ένα ευχάριστο πρωινό...

Πέθανα καθώς ξύπνησα
στην καρτερία μιας ακόμα κρύας και ανυπόφορης ημέρας.
Ο επικήδειος πλανήθηκε στα άχρηστα εκείνα πράγματα
που κάνουν τις ζωές μας κενές όταν
στον καθρέφτη είδα το αγόρι με το νυσταλέο και άδειο βλέμμα
να τα μαζεύει για να τα κάνει
γκρίζα φτερά κολλημένα στο σώμα μου
με προορισμό να φτάσω στον Παράδεισο.
Αλλά καθώς πετούσα πάνω από την Κόλαση
άκουσα τις φωνές των κολασμένων
σε υπόκρουση ενός θλιμμένου ρέκβιεμ
που θύμιζε κάτι από εμένα
και τα φτερά μου άρχισαν να κλαίνε και να λιώνουν
και μαζί τους έλιωνα και εγώ.
Πέφτω.
Πέφτω και συνειδητοποιώ τον πόνο της πτώσης.
Πέφτω και συνεχίζω ακόμα μια μέρα αγάπης και μίσους
με τον εαυτό μου και με τον κόσμο
με εμένα και με τους άλλους
κουβαλώντας το σταυρό της κοινωνικότητας
περιμένοντας την αγωνία των κραυγών των νυχτερινών ονείρων.

grito!