Βρώμικες
γωνίες και καπνισμένοι δρόμοι. Ραγισμένα
πεζοδρόμια, ραγισμένοι άνθρωποι. Αυτή
είναι η Πόλη σου. Δεν γεννήθηκες εδώ,
αλλά εδώ έγινες άτομο, εδώ ελπίζεις
κάποτε να γίνεις άνθρωπος. Παρατηρείς
τους γύρω σου με την ελπίδα να πάρεις
κάποιο στοιχείο, μια ιδέα του “ποιος
είσαι”, “τι είσαι” και κυρίως, “γιατί
είσαι”, αλλά μάταια. Αν και θεωρητικά
όλοι ζούνε στην ίδια πόλη και περπατούν
στους ίδιους δρόμους, στην πραγματικότητα
ο καθένας ζει στον ιδιωτικό μικρόκοσμο
του. Πολλές φορές αναρωτιέσαι αν
αναγνωρίζουν την παρουσία άλλων ανθρώπων.
Διόρθωση: ατόμων. Η ατομικότητα και η
ανθρωπιά είναι συχνά έννοιες αντιστρόφως
ανάλογες. Η ακραία ατομικότητα, προϊόν
της καταναλωτικής συνείδησης, οδηγεί
αναπόφευκτα στην αλλοτρίωση, την απώλεια
της σύνδεσης με τον Άλλο, με τον κόσμο.
Κι εδώ συνειδητοποιείς γιατί τόσες
επαναστάσεις απέτυχαν: προσπάθησαν να
συντρίψουν την ατομικότητα χωρίς να
καλύψουν την αλλοτρίωση με την τόσο
απαραίτητη ενσυναίσθηση που χαρακτηρίζει
τους ανθρώπους. Έτσι, τα άτομα μετατράπηκαν
σε μάζα.
Μια
γάτα περνάει από δίπλα σου. Κοντοστέκεται
και σε κοιτάζει στα μάτια με το
επιφυλακτικό, ράθυμο και ελαφρώς ειρωνικό
ύφος που μόνο οι γάτες έχουν τελειοποιήσει.
Αποφασίζει πως δεν αποτελείς κίνδυνο
και τρίβεται στο πόδι σου, πριν συνεχίσει
τον δρόμο της και χαθεί στην γωνία.
Αγγίζεις το πόδι σου και νιώθεις ακόμα
το υπόλειμμα της ζεστασιάς. Συναρπαστικά
παράδοξα οι γάτες. Ανεξάρτητες αλλά
απαιτητικές, ψυχρά υπολογιστικές αλλά
και αυθόρμητες μέχρι βλακείας, χαριτωμένοι
φονιάδες. Το πιο παράξενο χαρακτηριστικό
τους, όμως, είναι η απόλυτη απουσία
ανίας. Μια γάτα μπορεί να κοιτάζει για
ώρες με προσήλωση έναν τοίχο, να παίζει
σαν μωρό με ένα κουβάρι κλωστή και στην
συνέχεια να παρακαλάει για χάδια τους
ανθρώπους, γουργουρίζοντας σαν χαλασμένο
ψυγείο. Ζει απόλυτα παραδομένη στην
κάθε στιγμή, δεν αγχώνεται και, το
κυριότερο, δεν βαριέται.
Μακάρι
να ήμουν γάτα, σκέφτεσαι, να μπορούσα
να ζω στο παρόν με τόση ένταση, και ξαφνικά
συνειδητοποιείς το παράλογο του
πράγματος. Ο μόνος τρόπος να ζεις στο
παρόν είναι να το αποδεχτείς, να
σταματήσεις να εύχεσαι, και απλώς να
κάνεις αυτό που θες. Γίνε αυτό που είσαι,
και θα γίνεις γάτα. Γίνε αυτό που είσαι,
και θα γίνεις άνθρωπος. Η αλλοτρίωση
δεν μπορεί να σταθεί μπροστά στην
ειλικρίνεια και τον αυθορμητισμό, μπροστά
στην χαρά της ζωής.
Κλείνεις
τα μάτια σου και παίρνεις μια βαθιά
ανάσα. Τα ανοίγεις ξανά και πλέον βλέπεις
καθαρά σαν άνθρωπος, βλέπεις σαν γάτα.
Ο κόσμος είναι αυτός που είναι και είναι
όμορφος, παρά την γκριζάδα και τα
σκουπίδια του, την αδιαφορία και την αλλοτρίωση του. Ο μόνος τρόπος να αλλάξεις
μια κατάσταση είναι να την δεχτείς,
ίσως και να την αγαπήσεις. Χαμογελάς
στους γύρω σου και το απορημένο βλέμμα
τους σε διασκεδάζει ακόμα περισσότερο.
Φαίνεται πως έχουν ξεχάσει τι είναι το
χαμόγελο. Δεν πειράζει, σκέφτεσαι, γι
αυτό είσαι εδώ. Για να χαμογελάς. Να
παίζεις. Να γουργουρίζεις.
Να
είσαι γάτα.
Ίσως
και λίγο άνθρωπος.
Serotonin Addicted
