Έτρεχε, έτρεχε,
έτρεχε και δεν έφτανε πουθενά. Μικρά ροζ μυρμήγκια είχαν αρχίσει να
σκαρφαλώνουν πάνω του. Δεν είχε ξαναδεί μικρά ροζ μυρμήγκια. Έπιασε ένα
κλείνοντας το ασφυχτικά ανάμεσα στον αντίχειρα και το δείκτη του, με αποτέλεσμα
τον θάνατο του από ασφυξία. Καθώς πέθαινε το πρώτο θύμα του, άκουσε ένα
σπαραχτικό γέλιο. Ένα σαρδόνιο, διαβολικό γέλιο. Ανέκαθεν τον φόβιζε το γέλιο.
Η χαρά των άλλων δεν ταιριάζει με την έλλειψη. Κοίταξε τον δείκτη του ρολογιού
του. Είχε σταματήσει να κινείται. Αυτός όμως κινιόταν, οπότε και ο δείκτης
κινιόταν. Η μήπως όχι;
Αποφάσισε να μην
ξανασκοτώσει μικρό ροζ μυρμήγκι. Όμως, σπάνια τηρεί τις αποφάσεις του. Και τις
υποσχέσεις του. Και τις σχέσεις του. Του αρέσει το τυρί, κυρίως το κίτρινο. Δεν
ξέρει να τα ξεχωρίζει κιόλας, απλά του αρέσει. Τι σημασία έχει;
Πρέπει να αλλάξει ρολόι. Αν και δεν
κοιτάει ποτέ την ώρα. Το ρολόι διακοσμεί το χέρι του μονάχα για την αισθητική
του αξία. Είναι ο ορισμός της μεταφυσικής αξίας του εμπορεύματος. Είναι
νευρωτικός όμως και θα το αλλάξει. Αν τύχει ποτέ και το κοιτάξει, πρέπει να εξυπηρετεί
και τον αντικειμενικό σκοπό του. Αδηφάγος καταναλωτής περιφέρει την σάπια,
γλοιώδη, τεράστια κοιλιά του, περιχαρής για τον εαυτό του.
Αντικείμενα χίλια δύο.
Ίσως αγοράσει και κομπολόι. Του αρέσουν
αυτά τα λιγοστά δευτερόλεπτα στα οποία μπορείς να αφαιρέσεις νόμιμα το βλέμμα
σου κάνοντας κάποια αποδεκτή διεργασία. Και το τσιγάρο προκαλεί καρκίνο. Αυτός
είναι καρκίνος στο ζώδιο. Δεν έχει σημασία. Ποτέ δεν πίστεψε σε ζώδια.
-Διάλειμμα
Η καταπίεση του αντικειμένου προκαλεί την συνεπικουρούμενη πεμπτουσία του θανάτου. Ο θάνατος δρα σαν Ανάσταση σε μια ήδη αποθανούσα ψυχή. Ειδάλλως, καθιερώνεται ο συνεχής μαρασμός και το συμβατικό σάπισμα. Η αντιζωή ρέει καταρρακτωδώς. Τα όνειρα είναι σαν τα φύλλα πανέμορφα και ζωτικά όσο στολίζουν το δέντρο, όμως ξεραίνονται, μαραίνονται και πέφτουν. Η φύση αντιλαμβάνεται σοφά την απώλεια. Ο εξαρτημένος άνθρωπος έχει ανάγκη από έναν εξίσου εξαρτημένο άνθρωπο. Αλλιώς, νιώθει ανασφάλεια. Τα όνειρα πρέπει να αντικαθίστανται από νέα όνειρα την επόμενη βλαστική περίοδο, εκτός αν φτάσουμε στην ηθελημένη απώλεια ονείρων. Αλλιώς, γίνεσαι σάπιο φρούτο, χωρίς χυμούς. Το αρχέγονο σύμβολο της απουσίας άνιμας. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Και τόσο δύσκολη..
Η καταπίεση του αντικειμένου προκαλεί την συνεπικουρούμενη πεμπτουσία του θανάτου. Ο θάνατος δρα σαν Ανάσταση σε μια ήδη αποθανούσα ψυχή. Ειδάλλως, καθιερώνεται ο συνεχής μαρασμός και το συμβατικό σάπισμα. Η αντιζωή ρέει καταρρακτωδώς. Τα όνειρα είναι σαν τα φύλλα πανέμορφα και ζωτικά όσο στολίζουν το δέντρο, όμως ξεραίνονται, μαραίνονται και πέφτουν. Η φύση αντιλαμβάνεται σοφά την απώλεια. Ο εξαρτημένος άνθρωπος έχει ανάγκη από έναν εξίσου εξαρτημένο άνθρωπο. Αλλιώς, νιώθει ανασφάλεια. Τα όνειρα πρέπει να αντικαθίστανται από νέα όνειρα την επόμενη βλαστική περίοδο, εκτός αν φτάσουμε στην ηθελημένη απώλεια ονείρων. Αλλιώς, γίνεσαι σάπιο φρούτο, χωρίς χυμούς. Το αρχέγονο σύμβολο της απουσίας άνιμας. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Και τόσο δύσκολη..
-Τέλος διαλείμματος
Οι πολλές ερωτήσεις είναι άβολες και
πρακτικά προβληματικές αν δεν υπάρχουν απαντήσεις. Η αν οι απαντήσεις θέλουν
χρόνο. Όλα απαιτούν χρόνο. Ο χρόνος είναι χρήμα. Λίγοι το καταλαβαίνουν. Κάνουν
το ακριβώς ανάποδο. Θυσιάζουν τον χρόνο για χρήμα. Καλοί μαλάκες.. Κατάλαβαν
ανάποδα την παροιμία βλέπεις. Η την είπαν εξαρχής λάθως. Δεν ξέρω, ο σοφός λαός
είναι απελπιστικά χαζός μερικές φορές.
Το χρήμα δεν είναι
χρόνος. Μακάρι να ήταν. Να αγόραζες εμπειρίες, ταξίδια, γνώσεις και ροζ
μυρμήγκια. Και πάνω απ’ όλα χρόνο. Πόσο θα κοστολογούταν άραγε ένας παραπάνω
χρόνος υγιούς ζωής; Κάπου ανάμεσα στα 20-30; Χεχ
Τότε θα είχε ένα νόημα να βγάλεις χρήματα. Η μήπως όχι;
Παλιάτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου