Τρίτη 20 Μαΐου 2014

to be continued

Οι λέξεις είναι το εργαλείο και ταυτόχρονα η φυλακή αυτού που προσπαθεί να γράψει. Καμιά φορά είναι δύσκολο να βρεις τις κατάλληλες λέξεις. Προσπαθώ επιμελώς όσα γράφω να μην είναι ολοφάνερα επηρεασμένα από τις κομμουνιστικές μου καταβολές. Για τον κομμουνισμό μιλάνε πολλοί και με ιδιαίτερα γραφικό τρόπο. Εγώ θέλω να μιλήσω για την τρέλα που κρύβεται μέσα μας αλλά δυστυχώς αυτή στέκεται πάνω από τις λέξεις. Παρεμπιπτόντως, στον κομμουνισμό υπάρχει σαφή έλλειψη τρέλας (και ναρκωτικών, πριν φάω κράξιμο ναι, υπάρχει τρέλα και χωρίς αυτά).

Απόψε θα σας διηγηθώ μια ιστορία. Θα ήθελα να χρησιμοποιήσω εμένα σαν βασικό πρωταγωνιστή. Για όσους όμως δεν με γνωρίζουν, θα πρέπει πρώτα να μπω στον κόπο να σκιαγραφήσω τον χαρακτήρα  μου. Και επειδή μπορεί να πέσω στην παγίδα να με περιγράψω κούκλο σαν τον Μπραντ Πιτ, έξυπνο όσο ο Αϊνστάιν, φιλοσοφημένο όπως ο Νίτσε και αρχιδάτο σαν το Ραστ από τους True Detective, θα χρησιμοποιήσω έναν φανταστικό πρωταγωνιστή.

Συγκεκριμένα, θα χρησιμοποιήσω τον ίδιο πρωταγωνιστή από το κείμενο to be continued in your mind. Όσοι δεν είχατε την ευλογία να το διαβάσετε, καλό θα ήταν να το κάνετε πριν συνεχίσετε την ανάγνωση. Και για να μην γίνει ο ξάδερφος του ξαδέρφου, ας ονομάσουμε τον πρωταγωνιστή μας Φ. και τον ξάδερφό του Π.

Πριν ξεκινήσει η ιστορία μας νομίζω πως πρέπει πρώτα να σας μιλήσω για τις δυνάμεις των πρωταγωνιστών μας. Ο Π. ήταν ο τρίτος πιο ισχυρός μάγος που μπορούσε να χρησιμοποιήσει τηλεκίνηση, μια μάλλον συνηθισμένη ικανότητα στην μαγική κοινότητα. Μπορούσε να τηλεμεταφερθεί αλλά δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τηλεπάθεια. Κατείχε το χάρισμα της ενόρασης, μιας ικανότητας που είχε εκλείψει τα τελευταία 400 χρόνια και ο τελευταίος μάγος που την κατείχε ήταν ο διάσημος μάγος Μέρλιν. Ουσιαστικά χρησιμοποιώντας αυτήν την ικανότητα μπορούσε να δει πράγματα που συνέβησαν στο παρελθόν και ορισμένες φορές πράγματα που συνέβαιναν εκείνη τη στιγμή αλλά χιλιόμετρα μακριά.

Η ιστορία ξεκινά από εκεί που την είχαμε αφήσει. Ο Π. αποτελεί έναν από τους 9 δικαστές μιας άλλης δίκης. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου ένας 16-χρονος μάγος χρήστης μαγείας πάγου. Κατηγορείται για ερωτικό ειδύλλιο μεταξύ αυτού και μιας συνομήλικής του κοπέλας, κόρη ενός από τους 300 του μαγικού συμβουλίου. Ερωτικές σχέσεις με άτομα διαφορετικής κοινωνικής τάξης απαγορεύονταν με το πρόσχημα της διατήρησης της ισχύς της μαγείας, αν και η επιστήμη δεν είχε αποδείξει ότι τα παιδιά ισχυρών μάγων θα ήταν κατ’ ανάγκη δυνατά. Ο νεαρός, αν και ο δεύτερος πιο ισχυρός χρήστης πάγου, δεν κατείχε κάποιο κοινωνικό αξίωμα (κανένας χρήστης πάγου δεν ήταν μέλος του συμβουλίου) και παρ’ ότι οι δυνάμεις του ήταν ακόμη στο στάδιο της ανάπτυξής τους, ο πατέρας της μικρής, η οποία είχε αναμφισβήτητο ταλέντο, δεν ενέκρινε το δεσμό. Ο 16-χρονος προστάτεψε την κοπέλα, πήρε όλη την ευθύνη πάνω του και το έπαιξε σε στυλ εγώ φταίω για όλα. Βέβαια οι δικαστές δεν πολυσυγκινήθηκαν. Στη συζήτηση που έγινε όταν αποσύρθηκαν, οι μόνοι που ψήφισαν αθώος ήταν ο Π. και μια κοκκινομάλλα δικαστής (τρελό μωρό μεταξύ μας) – η πιο δυνατή χειρίστρια φωτιάς -. Οι 2 δίδυμες αδερφές, οι μόνες που είχαν πιο δυνατή τηλεκίνηση από τον Π.,  ίσως και να ήθελαν να ψηφίσουν αθώος αλλά δεν είχαν το κουράγιο να εναντιωθούν. Οι υπόλοιποι 5 ήταν από μια φημισμένη συντηρητική οικογένεια μάγων που μπορούσαν να μετουσιώσουν την μαγική τους ενέργεια σε καθαρή ενέργεια. Ενστερνίζονται την ακραία ιδεολογία ότι οι μάγοι πρέπει να επιβληθούν στους ανθρώπους-χωρίς-μαγεία. Μόνο που μάγοι και άνθρωποι-χωρίς-μαγεία ήταν 1 προς 1 εκατομμύριο και οι μάγοι δεν είχαν πυραύλους και πυρηνικά. Είχαν βέβαια άλλα κόλπα. Ψήφισαν ένοχος.

Λίγο πριν βγουν για να αναγγείλουν την κατηγορία συνέβη κάτι απρόσμενο. Ένας άυλος λύκος, σε μορφή πνεύματος και ύψος ανθρώπου εμφανίστηκε από το πουθενά και όρμησε στον κατηγορούμενο, τον διαπέρασε και εξαφανίστηκε αμέσως. Ο 16-χρονος νεαρός λιποθύμησε και τον πήγαν στο νοσοκομείο. Η ανακοίνωση της απόφασης της δίκης αναβλήθηκε μέχρι να βρει τις αισθήσεις του ο κατηγορούμενος. Ο Π. ανέβηκε αναστατωμένος στο δωμάτιό του. Εκεί τον περίμενε ο Φ.

Π. – Βλέπω αποφάσισες να εμφανιστείς.
Φ. – Δεν μπορούσα άλλο μακριά από τον αγαπημένο μου ξάδερφο.
Π. – Περίμενα να δώσεις σημάδια ζωής, ειδικά τώρα, αλλά δεν περίμενα τόσο θεαματική είσοδο. Τι έκανες στο μικρό;
Φ. – Τίποτα κακό. Μου άρεσε ο λόγος του και είπα να του δώσω ένα χεράκι. Ας πούμε ότι κατά πάσα πιθανότητα όταν ξυπνήσει θα πληροί τις προϋποθέσεις του πατέρα της μικρής. Δεν είναι γελοίο;
Π. – Τι εννοείς;
Φ. – Δεν έχει σημασία, είμαι εδώ για άλλο λόγο. Σου είμαι ευγνώμων που πρόσεχες τους φίλους μου και το καταφύγιό τους. Όμως ο εχθρός προελαύνει προς τα εκεί ενώ ο δικός σου στρατός αποσύρεται.
Π. – Έχω διαταγές από άνωθεν να οπισθοχωρήσω.
Φ. – Μα έτσι θα…

Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε. Ο Π. γύρισε απότομα προς τα πίσω.
– Σας ζητάνε κάτω για να συνεχιστεί η δίκη, του ανήγγειλε ο οικονόμος.
Γύρισε προς τον ξάδερφό του αλλά αυτός είχε ήδη εξαφανιστεί.

Εδώ και καιρό έψαχνε έναν χρήστη πάγου. Η γνώση της μυστικής αυτής τεχνικής ήταν άχρηστη γι’ αυτόν. Είχε παρακολουθήσει για λίγο τον πιο ισχυρό χρήστη πάγου αλλά ήταν τελείως φαντασμένος. Ο δεύτερος πιο ισχυρός ήταν παιδάκι, αλλά απέδειξε την αξία του. Όπως και να έχει, πιο πολύ τον ανησυχούσαν οι κινήσεις του εχθρού. Έπρεπε να λάβει δραστικά μέτρα σύντομα.

Την άλλη μέρα στο πρωτοσέλιδο της μαγικής εφημερίδας. Απόδραση από τις φυλακές του εχθρού. Πολλοί στρατιώτες κατάφεραν να αποδράσουν αλλά η τύχη της πριγκίπισσας αγνοείται. Το μαγικό συμβούλιο και ο βασιλιάς αρνείται οποιαδήποτε ανάμειξη.

Ο Π. χάρη στην ενόρασή του γνώριζε πιο πολλά από όσα οι υπόλοιποι αλλά κράτησε το στόμα του κλειστό.  

grito

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου