Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

to be continued in your mind

Βρισκόμαστε στη μέση ενός πολέμου μεταξύ μάγων. Ανθρώπων που μπορούν να παίξουν με τους νόμους της φύσης σαν μικροί θεοί.

Πριν από 21 χρόνια γεννήθηκε ένα αγόρι που οι μαγικές του ικανότητες ήταν taboo για την μαγική κοινότητα. Τελευταίος απόγονος μιας φυλής ξεχασμένης που είχε κατηγορηθεί για πολλές τερατώδεις πράξεις στο παρελθόν. Όμως η μαγική του δύναμη ήταν πολύ μεγαλύτερη από των υπολοίπων, θύμιζε τα αρχαία χρόνια, όταν ακόμα η μαγεία δεν είχε ξεφτίσει και ήταν μέρος της καθημερινής ζωής.

Όταν το παιδί έκλεισε τα 13 του χρόνια και εκδηλώθηκαν οι δυνάμεις του για πρώτη φορά το μαγικό συμβούλιο που αποτελούνταν από τους 300 πιο ισχυρούς μάγους κατάλαβε ότι ο μικρός ήταν τόσο δυνατός που δεν μπορούσαν να τον σκοτώσουν χωρίς μεγάλες απώλειες, γι’ αυτό έκαναν μια συμφωνία μαζί του. Σφράγισαν τις δυνάμεις του έτσι ώστε να ζήσει σαν κανονικός άνθρωπος μαζί με τους υπόλοιπους ανθρώπους-χωρίς-μαγεία. Το παιδί ποτέ δεν κατάλαβε γιατί έγινε ότι έγινε. Ωστόσο το μαγικό συμβούλιο ανέθεσε σε ένα μέλος του και πρώτο ξάδερφο του αγοριού να τον προσέχει.

Βρισκόμαστε ξανά στο παρόν όπου ο πόλεμος έχει επισκιάσει όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας. Ο 21χρονος πλέον νέος βρίσκεται σε ένα καταφύγιο μαζί με άλλους ανθρώπους-χωρίς-μαγεία. Είχε μια φυσιολογική ζωή και φαίνεται ευχαριστημένος. Όταν το καταφύγιό τους δέχεται επίθεση, σε μια προσπάθεια να σώσει τους φίλους του φτάνει στα όρια του θανάτου. Λίγο πριν πεθάνει όμως ο οργανισμός του σαν μια ύστατη προσπάθεια να σωθεί σπάει την σφραγίδα και οι δυνάμεις του απελευθερώνονται και σκοτώνει όλους τους εισβολείς.

Τα νέα αυτά δεν άρεσαν καθόλου στο μαγικό συμβούλιο. Θεωρούσαν ότι το πρόβλημα είχε λυθεί και ότι η σφραγίδα ήταν απαραβίαστη. Εν καιρώ πολέμου ο νεαρός αποτελούσε έναν αστάθμητο παράγοντα. Το συμβούλιο αποφάσισε να τον αιχμαλωτίσει και να περάσει από δίκη για να δουν τι θα κάνουν. Ανέθεσαν στον ξάδερφό του αυτή την αποστολή, ο οποίος έπραξε αναλόγως σκεφτόμενος ότι ήταν αδύνατο να πάθει κάτι κακό ο ξάδερφός του αφού δεν έπραξε κάποιο αδίκημα.

Στο νεαρό δεν άρεσε καθόλου το παιχνίδι που του έπαιξε ο ξάδερφός του. Ούτε τα καθησυχαστικά του λόγια. Πλέον βρίσκεται σε ένα τετράγωνο φορητό κλουβί και αντικρίζει τους δικαστές του για πρώτη φορά. Το κλουβί ήταν ειδικά σχεδιασμένο για να μην μπορεί να αποδράσει κανένας κρατούμενος. Ωστόσο έκατσε ήσυχος αφού ήταν σίγουρος για την αθωότητά του. Η ιδέα ότι θα γινόταν κακοποιός από το πουθενά τον τρόμαζε.

Το αποτέλεσμα της δίκης ήταν προσχεδιασμένο. Δεν άφησαν τον νεαρό ούτε να μιλήσει. Η ετυμηγορία, θάνατος. Τότε ο νεαρός ρωτάει τους δικαστές του με ποιο δικαίωμα αυτό το δικαστήριο τον καταδικάζει σε θάνατο χωρίς να έχει διαπράξει κάποιο αδίκημα. Τότε ένας από τους γηραιότερους δικαστές του απαντάει: “Αυτό το δικαστήριο εκπροσωπεί την δικαιοσύνη αυτού του κόσμου. Και αυτός ο κόσμος κινδυνεύει από ανθρώπους σαν εσένα. Η δύναμή σου είναι επικίνδυνη γι’ αυτό αποδέξου το αναπόφευκτο. Τα τελευταία σου λόγια;”

“Πιστεύω ότι ο κόσμος κινδυνεύει από ανθρώπους σαν εσάς. Επίσης θεωρώ τη δικαιοσύνη που έχω στο μυαλό μου ανώτερη από αυτήν που αποφασίσατε. Ορίστε και η ετυμηγορία σας. Έχετε καταδικαστεί όλοι σε θάνατο. Από εμένα. Υποθέστε επίσης ότι είμαι ικανός να βγω από το κλουβί. Θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση σε εσάς τους αξιότιμους δικαστές. Ποια είναι η γνώμη σας, θα αποδεχόσασταν το αναπόφευκτο ή θα τρέχατε να σωθείτε; Τι λέτε;”


Δεν ήταν φυσικά ο οποιοσδήποτε κρατούμενος. Όντως μπορούσε να αποδράσει, πράγμα που δεν το περίμενε κάνεις. Πράγμα που έγινε κιόλας. Τη συνέχεια την αφήνω στην δική σας φαντασία και ηθική.

grito

2 σχόλια: